«HALAS  EDIŇ!»

Beýgelmek üçin däl — dag boljak boldum,

Barha  köp synladym dagyň ýüzüni.

Çünki, ol uzakdan ýetirdi  maňa

Bir  bendäniň:  «Halas ediň!» sözüni.

Kim  ol  bende?

Haýsy  darda   asylýar?

Bogýar ony  haýsy  deňziň  buzlary?      .

Ýatsam-tursam   rahatlyk  berenok

ýüregimde:   «Halas  ediň!»  sözleri.

Gözlerimi   açdy   asyryň- güýzi,

Haýyram,   şer  işem   açdy   gözümi.

Meniň   galamymam   antenna   meňzäp,

Tutdy   durdy   «Halas ediň!»  sözüni.

Bagtly  bolua, bagtly  boluň  adamlar,

Ýöne  bagt  gözüňizi  tutmasyn.

Şindi   känkä   «Halas  ediň!»   ýaňlasy.

Bagt sizi  körem,

Kerem  etmesin.

Şu jedelde  goýup  biljek  başymy,

Şol   ýüregi   ýag   baglandyr   bireýýäm,

Eşitmeýän   bolsa   «Halas  ediňi!»

Bu  çetinden,

O   çetinden   bu  dünýäň!

Halas   boluň,  esgilerden,   doklukdan,

Şum   adamdan,   köçeleriň   itinden.

Halas   boluň,   ähli   artykmaçlykdan,

Ýöne  halas  bol^maň   «Halas  ediňden!»