TEŞNELIK


Owurt suwsuz galdym ymgyr çöl içre,

Kömek gerli däldi hiç ýerden şonda.

Hinlerden,

Sürenden bakyp ýatyrdy

Meni soñky görüp galjak jemende.

Suwsuzlykdan däl-de,

Ýatlap, odugyp,

Içen suwlarymyñ çekdim ezetin.

Gany gatan depeleriñ üstüne

Ýykyldy ýokardan gury gözetim!

Düýşüme däl,

Girdi şonda huşuma,

Teşnelikden halys azanda gäbi,

Ýagyş diläp,

Diläp ýene ýaşaýyş,

Ata-babalarmyñ döreden däbi.

Hakydamda geçmiş,

Añymda geljek,

Gamyş köprä döndüm iki arada.

/Aýagyna galar eken geçmişiñ,

Geljegiñe ýowuz bir zat darasa!/

Gözlermiñ içinde gum syran asman,

Dyz diränim ata-baba topragym.

Meñ iñ soñky malym ýoluña gurban,

Sen gökde tebl etseñ tupan depregin.

Ýetiş gökden, ýagyş-ýagmyryñ piri,

Ýetiş, eý, Mirhaýdar, çekdirme zaryñ!

Ýerde özün hudaý saýanlar diri,

Görsün, iñ bolmanda, pygamber zorun!

Ýagmyr inder gökden, ýyldyrym çakyp,

Öz teşne gullarñy öz nuruña ýak.

Senden dileg edýän dyzyma çöküp:

Ýa Alla!

Ýa Hudaý!

Ýa Tañry!

Ýa Hak!