ÖWRAN - ÖWRAN

Maňa   ÖwraN-Öwran

Diýdiler:  «Ýigig,

Sen durmuşy  öwreN,

Sen  durmuşa  git.

Şäherde   güýz, gyşy

Geçirmä  derek,

Gidip  bu durmuşy,

Öwrenmök  gerek!»

Düşünemok  aýan,

Duşünemok  hiç.

Men nirde ýaşaýan

Şu  wagta  deňiç?

Men   haýsy   duzakda,

Haýsy  ýoldakam?

Durmuşdan  uzakda

Niçik   ildekäm?

Aslynda, durmuş  nä?,

Manysy   näme?

Onuň   gurluşyna

Kyn  düşünäýme.

Belki, durmuş diýen

Meniň  özümdir?

Halal  duzum  iýen

Ogul-gyzymdyr?,

Belki,  şäherimdir,

Belki,  köçämdir,

Eken nahalymdyr.

Öýde keçämdir?

Uruşdan söz açýan

Syrdamdan   syrdam —

Belki, ol  köp  içýän

Meniň goňşymdyr?.

Belki, ol  odumdir

Murtlary  towly.

Belki,  ol   Nazymdyr,

-Hikmetiň ogly?

Belki, ol gapymdan

Akýan   suwumdyr?

Oňatlyk   hakynda

Hoş   arzuwymdyr?,

Taldyr  derekleri

Synlap   durşumdyr?

Düýpsüz   ýürekleri

Gorjap   ýörşumdir?

Belki, durmuş  diýen

Duýgy-serimdir?

Meniň örän söýen

Adamlarymdyr?

Maňa  öwran-öwran

Diýdiler:  Ýigit,

Sen   durmuşy  öwren,

Sen  durmuşa   git...»

Ýurdundan  kowulan

Bir  aşyk deýin,

Men   bulardan   geçip,

Nirä  gideýin?!