|
ÖR [ö r]: ö r t u r m a k (g a l m a k) — oturan eriňden dik galmak, dik durmak, ýokary turmak. Onuň maşgalasy ör turdy («Bahar»). Meni görüp garry ör galdy (Nury Annagylyç, Saýlanan eserler). <> Ö r boýuna galmak — zöwwo turmak, çalasynlyk bilen ýerin den turmak. Öň hatarda oturan oglanlar ör boýlaryna galdylar (B. Pürliew, Ilkinji gün) Ör-gökden gelmek—oslamadyk, çak etmedik zadyň üçin gaty geň galmak, haýran galmak. Birden saçagy görüp, Geldi aýal ör gökden geldi («Mydam taýýar» gazeti). Jahan bu söze ör gökden geldi (A. Durdyew, Saýlanan eserler).
|