AŞGABAT

”Towşana – dogduk depe!”

Daş düşse, bolar ünji.

Aýralyk çekdi köpe,

Aýralyk – böwre sanjy.

Özge illeñ sazy ýat,

Başgadyr gylym-edim.

Alyslardan, Aşgabat,

Sen şäheri küýsedim!

Dagyñdan iner iñrik,

Aý gökde eder keşdin.

Külli türkmene deñlik

Seniñ mähriban keşbiñ!

Parh edenok merjenden,

Ýyldyzlañ däne-däne.

Aýra düşdüm men senden,

Bilmedim günäm näme?

Sen kimleriñ dilinde,

Kim ýürekden eý gördi.

Ata-baba ilimde

Kim meni öweý gördi?

Kysmata ýok çärämiz,

Ýazgytdan gutulmak kyn.

Daşlaşsa-da aramyz,

Sen meñ ýüregme ýakyn.