SÖZLÜG ,, Ö- HARPY;

ÖND

ÖNE

ÖNJ

ÖNM

ÖNÜ


ÖNMEK [ö:nmek], 1. Öndürijilikli bolmak, öndümli bolmak, köpelmek. Niçik,  küýzejikler   önýärmi?! («Sowet edebiýaty» žurnaly). 2. Hasyl bolmak, önüm peýda bolmak, emele gelmek, bitmek. Bize ýerden önýän zadyň hemmesi zerur (B. Kerbabaew,  Aýsoltan). Goý,üstüňden çaýlar aksyn, Gün düşmeýän baglar önüp (R. Seýndow, Bagtlylar).

3. Nesil döremek, nesil artmak.