SÖZLÜG ,,, G-HARPY;

GÄW

GÄWMIŞ, zool. Uly kelleli, ýogyn şahly öküz. Gäwmşiler köçede pytraşyp ýörler (L. N. Tolstoý, Saýlanan eserler). Arryk gäwmişler goşulan araba barýar («Mydam taýýar» gazeti).


GÄWMIŞPARAZ, Hindistandaky bir diniň wekili, öküz-sygra sejde edýän, öküz-sygry mukaddes saýyjy.


GÄWÜŞ, Dişleriň bilen çeýnelende edilýän hereket. Mal ýataklarynyň ders ysy we düýe gäwüşiniň ysy öwüsýän şemala garşy köwsarlaýardy (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde). Halnazar hamyrly myssyk çöregi alaçaly ýaga omrakaý batyryp, gäwüş arasynda sözledi. Mamanyň horruldysy, çyrlagyň jyrryldysy, düýeleriň gäwüşi olaryň gulagyna ilmedi (B. Kerbabaew, Aýgytly ädim).


GÄWÜŞEMEK, 1. Gäwüş gaýtaryp çeýnemek, çeýnäp, eňekleriňi hereketlendirmek, çeýnemek (düe, goýun ýaly mal hakda). Jaýyň yk tarapynda bir boz maýa gäwüşäp çöküp otyr («Kolhoz günleri»).

2. gepl. d. Iýmek, garbanmak. Ol iş gürrüňine girişmezden ozal, biraz gäwüşemegi teklip etdi (B, kerbabaew, Aýgytly ädim).

<> Eriň teýinde ýylan gäwüşese bilmek — hemme zatdan habarly bolmak.


GÄWÜŞEŞMEK, Bilelikde gäwüşemek, ýerli-ýerden gäwüşäp durmak (düýe, goýun ýaly mal hakda). Köşekli düýe bilen guba duluç arkaýyn gäwüşeşip otyrdylar (B. kerbabaew, Aýgytly ädim). Agyr süri gäwüşeşip ýatanda, Aýdymlar janlanýar diller içinde («Türkmen halk şahyrana döeredijilgi»).