GUZ | ||
GUZAÝ, Dagyň, depäniň we ş. m. gün düşmeýän tarapy.
Indi daglaryň guzaýynda-da gar görünmeýärdi(A. Gowşudow,
Köpetdagyň eteginde). Ine, şu agajy barlalaň,
GUZGULAK. bot. Ýaz aýlarynda bitýän guzynyň gulagyna meňzeş süýrüje ýaprakly turşuja ot. GUZLAMAK, 1. Gölesi bolmak, guzusy, owlagy bolmak (käbir haýwanlar hakynda). Goňşymyzyň geçisi ekiz guzlady (A. Gowşudow, Kepetdagyň eteginde). Goýunlar eýýäm guzlamaga başlapdyrlar («Kolhoz günleri»). Eje, sygryň guzladymy? (A. Durdyew,Saýlanan eserler). 2. Ýumurtgalamak. Bir okunyň içinde, Guş-gumrular guzlaýar («Tokmak» žurnaly). GUZLATGY, Dört-dörtden iki hatar çukura gumalak, çör we ş. m. taşlanyp oýnalýan çagalar oýny.Guzlatgy oýnamak. GUZLATMAK, 1. Dogurtmak (käbir mallar hakyn-da). Sen şolaryň hemmesini alty aýda guzlatmaly(Myraly). 2. Ýumurtgalatmak. GUZY, 1. zool. Goýnuň alty aýa çenli döwürdäki kiçijik çagasy. Men nire barsam, ýa-ha guzy, ýa-da tokly soýýarlar! (M. Ibrahimow, Ol gün geler). 2. gäç. m.«Balam, oglum, janym» diýen manyda ulanylýan söz.Bar bolaweri, guzym! (B. kerbabaew, Aýsoltan). Artyk jan, özüňi beýle horlama, guzym! (B. kerbabaew, Aýgytly ädim). |