|
ITM
|
||
|
ITMEK, I, ser. I t e k l e m e k. Reduktoryň gapagynyň bir çetini öňe itýärdi («Sowet edebiýaty» žurnaly).Meniň halamaýanyma seredip durmazlar, ýeňsämden iter göýbärler. (A. Durdyew, Saýlanan eserler).
ITMEK, [iti:mek] II, 1. Bir zady çekip, öz yzyň bilen alyp gitmek.Agta ýabysyny idip ugrady.(B. Kerbabayew Aýgytly ädim). Kaka idip äkidäeýinle?! (A. Durdiyew, saýlanan eserler). 2. göç m. Biriniň ygtyýaryny ele alyp yzyň bilen yöretmek, birnini yzyňa eýertmek. Sen bizi nirö itseň idip ýörjek-ow! (A. Gowşudow. Köpetdagyň eteginde). *ITME KÖR, — 1) kömeksiz, idelmän, özbaşyna ýöräp bilmeýän kör; 2) Az düşünjeli, sowady, düşünjesi az bolan. Durdy men hem özümi itmeli kör hasap edemok (B. Kerbabaew, Aýgytly ädim). |