BÄHBIT [bähbi:t], Bir işden gelip çykýan peýda, haýyr. Halkyň bähbidinden belent bähbit bolarmy! («Kolhoz günleri»,). Döwlet bähbidini goramak duýgusy Aýsoltanda hiç wagtda sönmeýärdi (B. Kerbabaew, Aýsoltan). Kakaň il bähbidi bardyr öýden ýerinde janyny aýamaýardy (B. Kerbabaew, Aýsoltan).

<> Behbit -bola — haýyr bolsun, peýdaly bolsun. Bähbit bola, aýdyp oturyň! (X. Ysmaýylow, Iki atanyň ogly).

BÄHBITLI [bähbi:tli], Peýdaly, haýyrly. Daýhana bähbitli zatdyr şereket (Mollamurt, Saýlanan eserler). Gulman arçyndan ýa-da şoňa meňzeşden pukaralar üçin bähbitli iş hiç wagt çykmasa gerek {A.Gowşudow, Powestler we hekaýalar).

BÄHBITLILIK [bähbştlilik], Peýdalylyk, haýyrlylyk.

BÄHBITSIZ [bähbi:tsiz], Peýdasyz, haýyrsyz. Bähbitsiz iş. Behbitsiz hereket.