BÄR
|
BÄRI, 1. Wagt-dowamlylyk görkezýän sözsoňy kömekçi. Men ýigrimi sekiz ýyl bäri jahanda ýaşaýaryn (Şekspir, Otello). 2. Kömekçi söz rolunda: Olar-dagyň bärsinde ýerleişpdi. <>Bäri bakmak saglygy gowulaşmak, sagalmak. Pökgeniň az-kem bäri bakýany bildirdi (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde). BÄRIK [bäri:k], Şu ýere, bu ýere, şu tarapa. Gyzlar, gyzlar,bärik geliň, bärik! (G. Muhtarow. G. Seýitliew,Bagbanyň gyzy). Gyzylhan, aty bärik getir! (B. Kerbabaew Aýgytly ädim). BÄRLIGINE, ser. B ä r i k. |