SÖZLÜG ,,, KA- HARPY;

KÄN I, 1 ser K ö p. 1. Başga ekin ekmän, pagta kän ekdik, Pagta kän almaga küýmüzi dikdik (A Kekilow, Saýlanan eserler). Ýolbaşça kän salam Ata Salyhdan (Ata Salyh, Saýlanan eserler). 2. Bir näçe, ençeme. Bir ýylyň içinde kän işler gördi (Mollamurt, Saýlanan eserler) Kän ýyllar elden-ele geçip, okalan bolara çemeli (N Saryhanow, Saýlanan eserler).

KÄN II, kön s. Tebigy ýerasty baýlygy bolan ýer, gymmat baha daşlar, metallar bolan ýer. Gul zähmeti magdan känlerinde giňden ulanylýardy (Gadymy dünýä taryhy).

KÄNELMEK, ser. K ö p e l m e k. Ol indi känelip ýetipdir ýüze, Göýä uly şäher oňa birleşen (N Pomma, Saýlanan eserler).

KÄNELTMEK, Artyk etmek, mukdaryny köpeltmek, bol etmek, artdyrmak, köpeltmek Zady käneltmek Gürrüňi käneltçek.

KÄNLIK, Köplük, bolluk, artyklyk. Biz känlikdik.