SÖZLÜG ,,, KA- HARPY; |
KYÝA |
KYÝAMAT, [kyýa:mat], 1. dini. Dünýäniň soňy, ahyrzaman. 2. göç . m. Başa düşen agyr ýagdaý, waka, iş . Baý meniň başymda şu gün kyýamat diýip ses edýär (A Durdyew, Saýlanan eserler). Ýagmyr, bir gün olar başyňyza kyýamat gondurarlar («Sowet edebiýaty» žurnaly). <> Kyýamat a h y r y ömür baky, hiç haçan, hiç wagt, ölýänçäň.
|