SÖZLÜG ,,, KA- HARPY;

KYB

KYL

KYN

KYR

KYS

KYÝA


KYÝAMAT, [kyýa:mat],  1. dini. Dünýäniň soňy, ahyrzaman. 2.  göç . m.   Başa düşen agyr  ýagdaý, waka, iş . Baý meniň başymda şu gün kyýamat —  diýip  ses edýär (A Durdyew, Saýlanan eserler). Ýagmyr, bir gün olar başyňyza  kyýamat  gondurarlar   («Sowet edebiýaty» žurnaly).

<> Kyýamat   a h y r y — ömür baky, hiç haçan, hiç wagt, ölýänçäň.