APY-TUPAN [a:py-tupa:n], 1. Tozanly güýçli el, güýçli ýagynly harasat. Ham hyýala gidip, turuzyp duman, Galdy apy-tupan ýeller içinde (Nury Annagylyç, Saýlanan eserler). Apy-tupan turaýsa, penalar ýaly ol ýerde amatly sümelge edinmek gerek («Sowet edebiýaty» žurnaly). Apy-tupanda çöldäki dowarlar heläk bolýarlar. 2. göç. m. Dawa, jenjel, gykylyk. Salyh işan, Ylýas töre olaryň başyna apy-tupan salypdyr («Sowet edebiýaty» žurnaly). Giň derýanyň boýunda bir obajyk, Şol obada apy-tupan turýardy, (B. Kerbabaew, Aýlar). |