SÖZLÜG ,,, KA- HARPY; |
KIB | |||
KIBI, kön s. ser. K i m i n. Men size öz doganym kibi ganymy-da, janymy-da ynanýaryn (B Kerbabaew, Aýgytly ädim). Töweregiňe seretseň, özüň kibi adam görersiň. KIBIRDEMEK, Pytrap durmak, kibirt-kibirt edip durmak, owranmak. KIBIRDETMEK, Kibirdili ses çykartmak. KIBIRDI, Bir zat owrananda, kibirt-kibirt edip çykýan ses. KIBIRT-KIBIRT: kibirt-kibirt etmek kibirdili ses çykarmak, kibirdedip iýmek. KIBIT, Egin, gerden, boýun. Kowýarsyň fritsleň sö-ügin basyp, Günbatara gaçýar, kibtini gysyp (Ata Salyh, Saýlanan eserler). Sowukda kibtini çysyp, Iki sany ýetim çaga, Çykyp gidýär ertir bilen, Çöplemejik çöplemäge (Çary Aşyr, Poemalar). |