|
ILÇ
|
|
ILÇI [i:lçi], dipl. Ýokary derejeli diplomatik wekil. Ýa bir döwletiň ilçisisiň ýa-da meni barlamak, üçin iberilen bir jansyzsň (B. Kerbabaew, Aýgytly ädim). Ilçiler Göroglynyň ýanyna geldiler. («Görogly eposy»). Ilçe ölüm ýok (nakyl).
ILÇILIK [i:lçilik], gepl. d. Il arasynda bolýan köpçülik. Bu ilçilik, munuň içinde her haýsy bar (A. Gowşudow, Eserler).
ILÇIHANA, [i:lçiha:na], Ilçi tarapyndan ýolbaşçylyk edilýän diplomatik wekillik hem-de şol wekilligiň jaýy. Bu günler käbir daşary ýurt ilçihanalary reaktsiýanyň söweşjeň ştabyna öwrülipdi. Bu gezek oňa arka duran daşary döwletlerden başga biriniň Tährandaky ilçihanasynyň işgärleri boldy (G. Kulyew, Köpetdagyň aňyrsynda). |