GÜŇ |
||
|
GÜŇ, 1. Ker hem lal. ÝA-da Hytaýmama bilen Jora güňden ýetäýdimikä? (N. Pomma, Sebäbini soň bildim). Ýüpegi saklamasaň, ýüň bolar, gözeli saklamasaň — guň (nakyl). 2. göç. m. Aňkasy aşan. GÜŇLEÇ, Ýognas çykýan ses, açyk çykmaýan ses. Tokaý tarapyndan gelen güňleç ses göz açyp-ýumasy salym kesildi (A. Gowşudow, Eserler). Suwuň güňleç sesi eşidilýärdi («Kolhoz günleri»). Tüpeňiň güňleç sesi obanyň içine ýaýrap gitdi (B. kerbabaew, Aýgytly ädim). |