ZAG [za:g],  zool.   Gara garga. Deň görmezler bilbil bilen zaglary, Yşkyň ýüregime saldy daglary (Mollamurt, Saýlanan eserler). Saýraşýar bilbili, kowuldy zaglar, Gezmäge sapaly gyzykly çaglar (N. Pommý Saýlanan eserler).

ZAGARA I, dial. ser. T ö t e k. Gurak zagara bogazyndan zordan geçýärdi (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar).Bir  döwüm zagara tapman, gapy-gapy baýlaryň gapysyna aýlanardyk.(«Tokmak»  žurnaly).

ZAGARA II, zool. Süýji suwda ýaşaýan, teňňeli, togalak balyk.

ZAG-ZAG: zag-zag etmek — üşemek ýa-da gorkmak zerarly sandyramak, titremek. Inim zag-zag edýär.

ZAGPYRAN [zagpyra:n], bot. Gülüniň bir böleginden reňk alynýan ösümlik. Ýüzleri zagpyran dek saralyp, ir kuwwatdan düşüp ugran ýetginjek jogap berdi.(G. Kulyew, Köpetdagyň anyrsynda).

ZAGS, Graždanlyk ýagdaýynyň aktlaryny ýazyp belleýän edara, raýispolkomyň bölümi. Ilki sen ol gyz bilen raýona git-de, ZAGS-a baryp ýazylyş (A. Gowşudow,  Köpetdagyň eteginde).

ZAGYRDAMAK, Gorkmak, üşemek we ş. m zerarly titrekläp durmak, sandyrap durmak, saňňyldamak, zagyrdyklamak. Seniň sesiňi eşidende, zagyrdap dursa nädersiň! (B. Kerbabaew, Aýgytly ädim).

ZAGYRDAŞMAK, Köp bolup zagyrdap durmak, gorkmak, üşemek we ş. m. zerarly zagyrdyklaşyp durmak, sandyraşyp durmak.

ZAGYRDY, Gorky ýa-da üşütme we ş. m. zerarly ýüze  çykýan ýagdaý, hal. Meň janyma girdi elhenç zagyrdy («Sowet edebiýaty» žurnaly).

ZAGYRDYKLAMAK, ser  Z a g y r d a m a k. Kişiniň malyna el degirjek bolanda, endamy demir tikenli ýaly zagyrdyklaýardy.

ZAGYRDYKLAŞMAK, ser   Zagyrdaşmak.