JEZA [jeza:], Edilen günä ýa-da jenaýata garşy görülýän çäre, berilýän berk temmi. Hyýanatçynyň birini ýok edip, iki-ýeke galanan-da göz edip bilsem, men-ä şonuň jezasyny çekmäge-de razy («Sowet edebiýaty» žurnaly). Gurt garta eden günäsine görä jeza berildi (A. Gowşudow, Mähri—Wepa). <> Ö l ü m jezasy — ser. Ö l ü m.

JEZALAMAK [jeza:lamak], Jeza bermek, berk temmi bermek, jezalandyrmak. Sud günäkerleri jezalady.

JEZALANMAK [jeza:lanmak], Jeza berilmek, berk temmi berilmek, jezalandyrylmak. Günäker jezalandy. Eden jenaýatyňa göre jezalanmak.

JEZIT [jezi:t], kön. s. Arapça «täze» diýen manyda.

JEZITÇE [jezi:tçe], kön s. Arapça «täzeleşdirilen», «täzeçe-» diýen manyda. Jezitçe hat.