MYÇ |
|
MYÇMAK, 1. Nyşanasyz atmak, çenemän atmak. Mergen tisginip tüpeňini myçyp göýberipdir («Türkmen halk ertikiler ýygyndysy»). 2. Uly tizlik bilen ýöremek, örän çalt gitmek. Keýikler gaçdy, maşyn myçdy (B. Kerbabaew, Aýsoltan). Otly myçýar, polat ýoldan ýel ýaly («Sowet edebiýaty» žurnaly). 3. göç. m. Ýalan sözlemek, toslap ýok zady aýtmak, çypdyrmak. Olaryň myçyşlaryny boýunlaryna subut etdi («Tokmak» žurnaly). |