SÖZLÜG ; B- HARPY;
BUŞ

BUŞLAMAK [bu:şlamak], Şatlykly habar bilen ilkinji gutlamak ýa-da ol hakda birini habardar etmek, söýunjilemek. Aýsoltan şatlygyny kimedir buşlamaga gyssanýar (B. Kerbabaew, Aýsoltan). Daşaryk çykan Aýna dolanyp gelip, Aşyryň gelenini buşlady (B. Kerbabaew, Aýgytly ädim).


BUŞLAT, Matros formasynda tikilen gysga kurtka.


BUŞLATMAK [bu:şlatmak], Birini şatlykly habar bilen habardar etdirmek. Uzak ýerlerdäki dost-ýarlaryna çenli buşladypdyrlar.


BUŞLUK [bu:şluk], 1. Şatlykly waka, täzelik dogrusynda ilkinji gezek berilýän habar, gutlag we ol hakda habar beren adama berilýän zat, söýünji. Balalarym, men siziň buşlugyňyza näme bersemkäm? (N. Pomma, Sebäbini soň bildim). Buşluk, Sapa aga, bir ogul we bir gyzyňyz boldy («Sowet Türkmenistaynyň aýallary» žurnaly).

2. Mal guzlanda çagadan öň gelýän suwly barda.


BUŞLUKÇY [bu:şlukçy], Buşlaýan adam. Buşlukçylar dumly-duşa çapyberse, örüp aýak üstüne galan oba şol öýe baka ýörüş eder (A. Gowşudow, Mähri—Wepa).