SÖZLÜG ,,, G-HARPY;

GYJ

GYJAK,  Gapak deregine kädisiniň ýuzüne ýary çekilen, perdesiz, üç kirişli syhalyp çalynýan saz guraly. Bahar güni Garasuwuň boýuna Seýle çykdyk, alyp gyjak, dutary  ( N. Pomma , Saýlanan eserler).


GYJAKÇY, Gyjak çalýan adam. Sen biziň iň gyjakçymyzsyň  («Sowet edebiýaty» žurnaly).


GYJALAT [gyja:lat], Birine bildirilýän igen närazylyk, meçew, küşgüriş, gyjyt. Indi mundan artyk gyjalata özümi goýmaryn  (A. Durdyew, Saýlan| eserler).  Öwez gyjalata çydap bilmedi («Görog eposy).  <>  Gyjalat   bermek — biriniň bir oňarmaýanlygy barada namysyna deger ýaly söz aýtma .Ata öz dostuna gyjalat   berdi («Kolhoz   günleri»).


GYJAMAK: diş gyjamak — biri ýa-da bir zat barasynda  ahmyr çekmek; zor bermek, gazaplanmak.

Möjekler agajyň aşagynda durup, dşilerini gyjapdyrlar  («Türkmen halk ertekiler ýygyndysy»).


GYJYGYJY, bot. Ýaz aýlarynda gögýerýän ýabyny ot.


GYJYK, Teniň gyjyklananda ýüze çykýan, täsir , duýgy.


GYJYKLAMAK, Adamyň gyjygyny getirmek üçin tenini dyrmalamak. Ol ýene Marýanany gyjyklamaga  başlady (L. N. Tolstoý, Saýlanan eserler).


GYJYNMAK, 1. Bir zada hyjuw etmek, ahmyr çemek. Geçen zada gyjymak.

2. Gahar-gazaba münmek, gaharlanmak. Ol aşaky küti dodagyny dişläp gyjyndy (B. kerbabaew,aýgytly ädim).


GYJYRDAMAK, 1. Çeýnelende, dişiň arasynda zat galyp gyjyrdyly ses çykmak, gyjyrt-gyjyrt etmek.   Dişiň arasynda iýýän  zadyň gyjyrdamak.

2. göç. m. Sähel zada gaharlanmak, gaharyň gelmek.Näme beýle gyjyrdap otyrsyň?


GYJYRDATMAK, 1. Gyjyrt-gyjyrt edip çeýnemek. Pişik syçany gyjyrdadyp çeýnedi.

2. Gahar getirmek, gaharlandyrmak.


GYJYRDY,  Iýmit çeýnelende, käbir gaty dişiň arasynda galmagyndan ýüze çykýan ses. Dişimiň arasynda bir gyjyrdy-ha bar.


 GYJYT, [gy:jyt], ser. G y j a l a t. Öz häsiýetinden habarsyz Pökgi wala Umsagülüň sözi ýaraman, oňa kinayaly  gyjyt berdi, Halnazar gapdallaýyn sowallara, gyjytlara gulak gabartman, janygyp dowam etdi (B. kerbabaew Aýgytly ädim).